 پرنده مهاجر ...
ای پرنده مهاجر سفرت سلامت اما به کجامیری عزیزم قفسه تموم دنیا روی شاخه های دوری چه خوشی داره صبوری وقتی خورشیدی نباشه تا همیشه سوت و کوری میگذره روزای عمرت توی جاده های خلوت تا بخوای بر گردی خونه گم میشی تو باغ غربت واسه ما فرقی نداره هر جا باشیم شب نشینیم دلخوشیم به این که شاید سحرو یه روز ببینیم آخرش یه روزی هجرت در خونتو میکوبه تازه اون لحظه میفهمی همه آسمون غروبه |
تنم از حادثه خسته دلم از غصه شکسته یه مسافر غریبم راهی یک راه دورم ناجی شکسته بالم که تویی اینجا نشستی ای که واسه خاطر من دل مردم شکستی پر بغض و گریه بودم تو رسیدی تا بخندم واسه پیدا کردن تو دل به جاده ها میبندم راهی یه کوره راهم کوله بار عشقو بستم دیگه از خودم بریدم دیگه از آینه خستم تویی کعبه وجودم دور چشمای تو گشتم نکن از دلم گلایه باید از تو می گذشتم لحظه گذشتن از تو آخرین لحظه دیدار واسه تو از تو گذشتم همینو میگن یه ایثار
نوشته شده توسط : پرنده مهاجر ...| چهارشنبه 89 دی 1 | ساعت 11:54 صبح | +
All Right Reserved By Aguafish.Parsiblog.Com کپی برداری از مطالب وبلاگ فقط با ذکر منبع مجاز است |
|
