 پرنده مهاجر ...
ای پرنده مهاجر سفرت سلامت اما به کجامیری عزیزم قفسه تموم دنیا روی شاخه های دوری چه خوشی داره صبوری وقتی خورشیدی نباشه تا همیشه سوت و کوری میگذره روزای عمرت توی جاده های خلوت تا بخوای بر گردی خونه گم میشی تو باغ غربت واسه ما فرقی نداره هر جا باشیم شب نشینیم دلخوشیم به این که شاید سحرو یه روز ببینیم آخرش یه روزی هجرت در خونتو میکوبه تازه اون لحظه میفهمی همه آسمون غروبه |
به تو خواهم بخشید اگر از ظلمت شب میترسی چلچراغ نگهم را به تو خواهم بخشید روشنی های تنم را که نشان سحرند اگر از دوری راه میترسی دستهایم را که پلی روی زمان می بندند و به کوتاهترین فاصله من را به تو می پیوندند...
به تو خواهم بخشید اگر از زمزمه ها اگر از حرف کسان اگر از تنگی چشم دگران میترسی من جدا از دگران به تو خواهم پیوست...
نوشته شده توسط : پرنده مهاجر ...| یکشنبه 89 اردیبهشت 26 | ساعت 2:30 عصر | +
All Right Reserved By Aguafish.Parsiblog.Com کپی برداری از مطالب وبلاگ فقط با ذکر منبع مجاز است |
|
