 پرنده مهاجر ...
ای پرنده مهاجر سفرت سلامت اما به کجامیری عزیزم قفسه تموم دنیا روی شاخه های دوری چه خوشی داره صبوری وقتی خورشیدی نباشه تا همیشه سوت و کوری میگذره روزای عمرت توی جاده های خلوت تا بخوای بر گردی خونه گم میشی تو باغ غربت واسه ما فرقی نداره هر جا باشیم شب نشینیم دلخوشیم به این که شاید سحرو یه روز ببینیم آخرش یه روزی هجرت در خونتو میکوبه تازه اون لحظه میفهمی همه آسمون غروبه |
به که گویم که تو را می خواهم؟ به کلاغان سیاهی که پیام آور غمهای من اند؟ یا به دریای زمان که در آن خاطره های من وتو غوطه وراند؟ به که گویم که تو را می خواهم؟ تو که باور نکنی حرف مرا توکه از درد دلم بی خبری پس به که گویم که تو را می خواهم؟ من نمیدانم که در سینه تو چه رازیست پنهان که من آن راز توان دیدن و گفتن نبود... نوشته شده توسط : پرنده مهاجر ...| پنج شنبه 89 اردیبهشت 23 | ساعت 3:14 عصر | +
All Right Reserved By Aguafish.Parsiblog.Com کپی برداری از مطالب وبلاگ فقط با ذکر منبع مجاز است |
|
