 پرنده مهاجر ...
ای پرنده مهاجر سفرت سلامت اما به کجامیری عزیزم قفسه تموم دنیا روی شاخه های دوری چه خوشی داره صبوری وقتی خورشیدی نباشه تا همیشه سوت و کوری میگذره روزای عمرت توی جاده های خلوت تا بخوای بر گردی خونه گم میشی تو باغ غربت واسه ما فرقی نداره هر جا باشیم شب نشینیم دلخوشیم به این که شاید سحرو یه روز ببینیم آخرش یه روزی هجرت در خونتو میکوبه تازه اون لحظه میفهمی همه آسمون غروبه |
یه لحظه هم نمیتونم باور کنم نباشی من حاضرم بمیرم و فقط تو زنده باشی وقتی که هستی هستیم تموم خاک دنیاست شاهد عشق پاک ما اشکی کنار دریاست روزگارم نمیتونه دیگه تو رو از من بگیره اخه اونم میدونه که نفسم به نفس تو گیره آره کار دل منو تو دیگه از عاشقی گذشته بیا با هم نذاریم رویای دریا بمیره یه لحظه هم سخته که بودنت رو حس نکردن یه حسیه شبیه حس سرد و تلخ مردن نمیتونم نمیذارم نمیخوام و نمیشه تموم لحظه هامون و به خاطره سپردن یه ثانیم شعاره فکر کنم که دیگه نیستی آهای جدایی نمی ذارم پیش روم بایستی من از خدا میخوام که عشقمو واسم بذاره تو هم بدون برام یه عشق ساده نیستی نوشته شده توسط : پرنده مهاجر ...| پنج شنبه 88 اسفند 27 | ساعت 9:44 صبح | +
All Right Reserved By Aguafish.Parsiblog.Com کپی برداری از مطالب وبلاگ فقط با ذکر منبع مجاز است |
|
