پرنده مهاجر ...
ای پرنده مهاجر سفرت سلامت اما به کجامیری عزیزم قفسه تموم دنیا روی شاخه های دوری چه خوشی داره صبوری وقتی خورشیدی نباشه تا همیشه سوت و کوری میگذره روزای عمرت توی جاده های خلوت تا بخوای بر گردی خونه گم میشی تو باغ غربت واسه ما فرقی نداره هر جا باشیم شب نشینیم دلخوشیم به این که شاید سحرو یه روز ببینیم آخرش یه روزی هجرت در خونتو میکوبه تازه اون لحظه میفهمی همه آسمون غروبه

ای پرنده مهاجر

ای پر از شهوت رفتن

فاصله قد یه دنیاست

بین دنیای تو با من

 

تو رفیق شاپرک ها

من تو فکر گله مونم

تو پی عطر گل سرخ

من حریص بوی نونم 

دنیای تو بینهایت همه جاش مهمونیه نور

دنیای من یه کف دست روی سقف سرد یک گور

من دارم تو آدمک ها میمیرم

تو برام از پریا قصه میگی