دوزخی... - ...ای پرنده مهاجر

پرنده مهاجر ...
ای پرنده مهاجر سفرت سلامت اما به کجامیری عزیزم قفسه تموم دنیا روی شاخه های دوری چه خوشی داره صبوری وقتی خورشیدی نباشه تا همیشه سوت و کوری میگذره روزای عمرت توی جاده های خلوت تا بخوای بر گردی خونه گم میشی تو باغ غربت واسه ما فرقی نداره هر جا باشیم شب نشینیم دلخوشیم به این که شاید سحرو یه روز ببینیم آخرش یه روزی هجرت در خونتو میکوبه تازه اون لحظه میفهمی همه آسمون غروبه

دوزخی...

ای تو جاری شده در قشنگترین دقایقم
ای تو با من اشنا ناجی قلب عاشقم

ای تو پیدا شده در لحظه التهاب دل
ای تو در سکوت شب بهانه های هق هقم

کسی مثل تو،تو هرم نفسم جاری نشد
کسی جز تو به سرم دست نوازش نکشید

کسی مثل تو منو به ظلمت شب نسپرد
کسی قلب منو مثل تو به اتیش نکشید

کسی هست منو مثل تو از من نگرفت
کسی مثل تو منو اسیر تنهایی نکرد

کسی مثل تو برام آیه تاریکی نشد
کسی مثل تو تو بمن خنده رسوایی نکرد

عاقبت عشق دروغین و فریبنده تو
من و تا مرز بد لحظه بد نامی کشید

من هنوز دوزخی عشق دروغین توام
از تو این تشنه تن خسته به انتها رسید

نوشته شده توسط : پرنده مهاجر ...| چهارشنبه 88 اسفند 5 | ساعت 3:35 عصر | +| نظرات شما ()